چند سالی است شبکه های اجتماعی (فیسبوک، واتس آپ، وایبر، لاین، تانگو و...) در دهکده جهانی به گونه ای دیگر درخشیده​اند و افراد بسیاری را از اقصی نقاط جهان، ترغیب به عضویت کرده اند. شبکه های اجتماعی هم خوب هستند و هم بد!

 
شبکه های اجتماعی همانند هر وسیله ارتباطی، مزایا و معایبی دارد که به ترجیح کاربر انتخاب شده و مورد استفاده قرار می گیرند، اما متاسفانه بسیاری از کاربران ایرانی این فضاها، از سر ناآگاهی، ره به ترکستان برده اند و تنها انگشت بر معایب پنهان و آشکار آن گذاشته و با زیبا جلوه دادن ظاهر حقیقت آن معایب، از محسنات واقعی اش دورافتاده اند. کاربرانی که اگر پای حرف دلشان بنشینید خواهند گفت: شما نمی خواهید نیمه پر لیوان را ببینید.

 
اما براستی چه چیزی باعث شده، شبکه های اجتماعی در اذهان برخی افراد جلوه چندانی نداشته باشد و خوب و پسندیده تعریف نشود؟!

 
در این نوشتار، بدون هیچ سوگیری، تعصب و پیش داوری به قضاوت می نشینیم و از واقعیت های این دنیای مجازی سخن می گوییم، برداشت کاملا آزاد است و هر کس مجاز است از ظن خود یار ما شود. ما در این مطلب برای شما می گوییم که شبکه های اجتماعی چه زمان خوب نیستند.

* ساعت های متمادی و طولانی را در این فضاهای مجازی سیر کنیم و از واقعیت حقیقی دنیای اطرافمان دور بمانیم.

 
* بدون شناخت و داشتن معیار برای انتخاب، به هر کسی پیغام دوستی بفرستیم ​ یا​ پیام دوستی هر کسی را بپذیریم.

 
* با دوستان مختلف مجازی خود، اعم از زن و مرد، در هر لحظه از شبانه روز در ارتباط بوده و از همه مهم تر از این ارتباطات مجازی رضایت خاطر داشته باشیم.

* شخصیت ایده آلی از خود بسازیم و برای جلب دوستان بیشتری به سمت خود، اطلاعات دروغینی به دیگران بدهیم.

 
* در شبکه های مجازی، با پنهان کردن هویت اصلی خود و با معرفی چند​ هویت جعلی، از دیگران کلاهبرداری و سودجویی کنیم ​ یا اعمال خلافی ​ انجام دهیم که به اشاعه فحشا و افزایش بی بندوباری منجر شود.

* پشت پا به تفکرات، هویت و فرهنگ اصیل ایرانی خود بزنیم و از هر فرصتی سوءاستفاده کرده و راهی برای برون ریزی عقده های درونی خود پیدا کنیم و به بهانه آن طرف مرزی بودن، غربی ها را الگوی خود قرار داده و به غلط از آنها تقلید کنیم.

 
* هر عقیده، تفکر​یا یک ایده شخصی به اصطلاح روشنفکرانه را بدون تامل و دقت، با آراستن ظاهرش با تصاویری جذاب، به گونه ای در معرض دید دیگران قرار داده و اشاعه دهیم که باورها، تفکرات و ارزش های مردم را به چالش کشانده و حتی گاه تا مرز تمسخر نیز پیش ​ رویم.

 
* آن قدرخود را مختار و محق به دیدن هر صفحه ای بدانیم که نه تنها شخصیت والای خود را نادیده بگیریم، بلکه به منزلت و شعور وفهم خود نیز توهین کنیم.

* آن قدر غرق صفحات مستهجن و پیام های متنوع و به دور از اخلاق و عکس ها و فیلم های پورنوگراف شویم که نتوانیم مرز بین خیال و واقعیت زندگی را دریابیم.

* شبکه های اجتماعی را بهترین و راحت ترین راه ارتباطی، برای چت کردن و هرزه گویی با جنس مخالف بدانیم.

* به دنبال تصاویر مبتذل و محرک جنسی بوده و در فضاهای مجازی، با توسل به هر حربه ای به دنبال ارضای جنسی و غریزی خود باشیم.

* با وجود برقراری ارتباطات متعدد و بی سروسامان، شعله عشق را در دل کسی که هرگز نمی خواهیم دوستش داشته باشیم، روشن کنیم و او را دلبسته خود کرده و با احساساتش بازی کنیم.

* با شریکمان پیمان مقدس زناشویی ببندیم ولی بی خیال تعهد، صمیمیت و عشق واقعی، در پی آهوی ختن همیشه گریز پایی، در این فضاها باشیم که تنها ردپایی از خود باقی می گذارد و می رود و ما را نه تنها در هوای وصل هوس آلود خود آواره و بی انگیزه به ادامه مقدس ترین پیمان مان می کند، بلکه حرمت امن ترین بنیان زندگی که خانواده است را زیر سوال می برد.

* حریم و حرمت های زن و مردی را بشکنیم و بی هیچ قید و بند و خجالتی، کلمات و جملات تحریک آمیز جنسی که بیشتر در قالب جوک و لطیفه است، را برای دوستان خود (اعم از زن و مرد) پُست کنیم و انتظار اظهار نظر هم داشته باشیم.

* شرافت انسانی خود را نادیده بگیریم و همچون عروسک سرگردانی باشیم که صرفا ابزار جنسی است که می تواند ملعبه دست هر کس و ناکسی باشد.

* به اصل هرچه برهنه تر، متمدن تر معتقد باشیم و با اشتراک گذاشتن عکس های نامناسب و اغواگرانه در صدد جلب و جذب افراد بیشتری به خود باشیم.

* آن قدر حریم شخصی برای خود قائل نشویم که عکس های خصوصی و خانوادگی محرمانه خود را که تا دیروز درون آلبوم ها یا پوشه های رایانه های خانگی جای داشتند و حتی هر کسی اجازه دیدن آن را نداشت بیرون کشیده و در این عرصه بی مرز به دیده نمایش بگذاریم.

 
* دورو و ریاکار شویم و چهره های متفاوت تر و نه چندان مناسب تری از خود در دنیاهای مجازی قرار دهیم که با شخصیت شناخته شده اجتماعی مان توفیر دو صد چندان داشته باشد.

* وجدان را زیر پا بگذاریم و برای خالی کردن کینه و خصومت چندین و چند ساله خود با برخی از افراد، آنان را تهدید کرده و تنش وارد زندگی شان کنیم​ یا آبروی یک فرد و خانواده اش را بریزیم و بنیان زندگی آنها را متلاشی کنیم.

* دست از همه چیز زندگی مان بشوییم و سرک کشیدن و فضولی کردن در کار دیگران را هنر شبانه روزی مان قرار دهیم و به دنبال اتفاقات تازه زندگی دیگران باشیم یا شایعات و قصه های دیگران را که چندان هم از صحت و سقم آنها مطلع نیستیم، انتشار دهیم.

* سر نترس داشته باشیم و با بی مبالاتی، اطلاعات خصوصی مان را بدون توجه به عواقب فاش شدن آنها و آسیب های جبران ناپذیر متعاقب، در شبکه های اجتماعی و در دسترس همگان قرار دهیم.

* بخواهیم فرد مناسب مقدس ترین پیمان زندگی مان را در این فضا که دروغ و راستش معلوم نیست، جستجو کنیم.

* کاربر همیشه آنلاین بازی های فیسبوکی باشیم.

با این تفاسیر، ما کاربران شبکه های مجازی، موظف به تاملی دوباره هستیم. بهتر است این بار با چشمانی باز و آگاهانه با این شبکه های جهانی ارتباط داشته باشیم و با تغییر در نحوه فعالیت و نگرش، عنان تفکر و اعتقادات خود را به دست گرفته و از محاسن این تکنولوژی، به نحو احسن استفاده کنیم.

نسرین صفری/مشاور خانواده

منبع : جام جم آنلاین

نظرات شما عزیزان:

یلدا

ساعت12:01---29 آذر 1393

[وب سایت]

عالی بود

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: